به گزارش خبرنگار اعزامی سینماپرس به اصفهان نشست رسانه ای فیلم سینمایی «سیمین» که در بخش مسابقه جشنواره فیلم کودک حضور دارد با حضور عوامل و بازیگران این اثر سینمایی عصر دوشنبه ۱۲ شهریور در سالن چارسوق پردیس سینمایی چهارباغ برگزار شد.  

آتش زمزم در این نشست اظهار داشت: خوشبتانه استقبال خوبی از فیلم  «سیمین»  در نمایش های جشنواره اش صورت گرفت و شاید دلیل آن هم دغدغه ای است که مردم نسبت به وضعیت زاینده رود دارند. هدف من از ساختن این فیلم جذب مخاطبان خاص بود نه مخاطبان عام.

آتش زم زم خاطر نشان کرد: متاسفانه مستند قبلی که در رابطه با خشکسالی زاینده رود ساختم در شهر اصفهان اکران نشد و دلیل آن تلخ بودن فیلم بیان شد. اما در این فیلم توانستم از تمام دیالوگ های آن مستند استفاده کنم.  

محمدرضا هدایتی بازیگر این اثر سینمایی نیز گفت: من معتقدم اولین هدف هر هنری به ویژه هنرهای نمایشی بایدسرگرمی باشد. چراکه با سرگرم کردن مردم می توانی حرفی که در ذهن داری،  به گوش مخاطبان برسانی. هنری که برای مردم باشد، بیشتر مورد پسند من است. اگر هنری مخاطب نداشته باشد نمی توان اسم آن را هنر گذاشت. با این حال خیلی ها معتقدند که هنرمند نباید به سمت سلیقه عمومی برود. هنرمند باید چند گام جلوتر از دیگران باشد و به  سلیقه عمومی شکل بدهد.

وی ادامه داد: اساتید تئاتر بر تکراری بازی نکردن نقش ها تاکید داشتند. آن ها معتقد بودند که نقش را باید زندگی کنیم نه بازی تا بتوانیم با نقش ارتباط خوبی برقرار کنیم. اگر نقش را زندگی کنیم و فرم کار به ما اجازه بدهد می توانیم تیپ هم به آن اضافه کنیم و از خودمان،  یک ویژگی هنری بر کاراکتر سوار کنیم.

وی افزود: من در فیلم  «سیمین»  زندگی کردم و سعی نکردم این نقش را بازی کنیم. بازیگر باید در طول زندگی اش به آدم های اطرافش نگاه کند و به این فکر کند که چطور می تواند نقش آن ها را در فیلم ها ایفا کند. همیشه برای من جای تعجب داشت که چطور یک بازیگر می تواند با یک تیپ چند نقش را بازی کند و همه او را دوست داشته باشند، البته این بازیگران معمولا ترجیح می دهند به نظر و سلیقه مخاطب احترام بگذارند.  

هدایتی خاطر نشان کرد: فرق سوپراستار و بازیگر در همین است سوپراستار پول را وارد سینما می کند تا بازیگر بتواند نقش را بازی کند. سینمای ما به سوپر استار نیاز دارد زیراچرخش باید بچرخد و پولی وارد سینما شود. من بیشتردوست دارم بازیگری کنم و همین باعث شده انتظارها از من بالا برود  و به این فکر کنم که چطور در نقش ها زندگی کنم تا در هر فیلم به طور متفاوت ظاهر شوم. این جریان یک چالش برا من ایجاد کرده است. می دانم هر نقشی که بر عهده می گیرم بایداز صفر شروع کنم تا نقش  واقعی و قابل باور باشد. همینچالش هاست که بازیگری را برای من لذت بخش می کند. امیدوارم در فیلم های بعد هم بتوانم نقش های متفاوت بازی کنم.